زبان نواختی

نواخت در زبان‌شناسی به زیر و بمی صدا در یک واژه گفته می‌شود که معنای دستوری یا واژگانی آن را دگرگون کند.

زبان نواخت‌بر گونه‌ای از زبان است که با تغییر شیوه ادای واژه‌ها می‌توان معنی‌های گوناگونی را ایجاد کرد. زبان چینی از مشهورترین زبانهای نواخت‌بر است.این ویژگی بیشتر در زبانهای تک هجایی شرق آسیا و زبانهای آفریقای زیر صحرا دیده می‌شود. در زبان فارسی هم ویژگی نواخت‌بری بگونه محدود بکار می‌رود. یک مثال مشهود از خاصیت نواخت‌بری واژگانی در فارسی میتوان به واژهٔ "گویا" اشاره کرد که بسته به نحوه ادای آن می‌توان معنی‌های "روان و سلیس" یا "انگار" را برداشت کرد. همچنین پرسشی، تعجبی یا اخباری کردن جمله‌ها بوسیله تن صدا هم یک ویژگی نواختبری دستوری در زبان فارسی است. در زبان‌های شرق آسیایی‌ای چون چینی، تایلندی، ویتنامی و برخی زبانهای آفریقای جنوب صحرا، ویژگی نواخت‌بری واژگانی یا دستوری بصورت گسترده بکار می‌رود.

ترجمه متون ، ترجمه متون انگلیسی ، ترجمه متن انگلیسی ، ترجمه متن انگلیسی به فارسی ، ترجمه متن فارسی به انگلسی ،سایت ترجمه انگلیسی به فارسی ، تایپ فوری ، ترجمه فوری ، ترجمه متون تخصصی ، ترجمه فارسی به انگلیسی

زبان تایلندی

زبان تایلندی یا زبان تای (به تایلندی: ภาษาไทย) زبان ملی و رسمی کشور تایلند و زبان مادری قوم تای گروه نژادی غالب تایند است. زبان تای عضو گروه زبان‌های تای از خانواده زبان‌های تای-کدای است. به نظر می‌رسد خانواده زبان‌های تای-کدای از چین جنوبی سرچشمه گرفته باشد و برخی زبان‌شناسان آن را با خانواده زبان‌های استروآسیایی، استرانزی یا چینی-تبتی مرتبط می‌دانند. این زبان، نواخت‌بر است و برای نمایش روابط نحوی، واژه‌های غیرقابل تصریف را به‌کار می‌برد. ترکیب نواخت‌ها، رسم‌الخط پیچیده، نشانه‌های نحوی و نشانگرهای آوانمایی می‌توانند آموختن زبان تای را برای کسانی که به زبان‌های وابسته سخن نمی‌گویند، دشوار سازد.ترجمه متن انگلیسی به فارسی ، ترجمه متن فارسی به انگلسی ،سایت ترجمه انگلیسی به فارسی
زبان تایلندی در تایلند و مالزی شمالی به‌کار می‌رود و مجموع گویشوران آن در حدود ۶۰ تا ۶۵ میلیون نفر برآورد می‌شوند.
لفبای تای از الفبای خمری ریشه گرفته است که از خط برهمایی از خانواده هندی الگوبرداری شده است. زبان و الفبای آن خویشاوندی نزدیکی با زبان لائوسی (لائو) دارد. این خط شامل ۴۴ همخوان است که ۲ همخوان دیگر کاربردی ندارند. از این تعداد، ۶ همخوان در آغاز کلمه به کار نمی‌روند. ویژگی شگفت خط تای، جداناسازی کلمه‌های یک جمله از یکدیگر است که دشواری خواندن این خط را بسیار افزایش می‌هد.
مانند بسیاری از زبان‌های آسیایی، به ویژه زبان خمر، یکی از دشواری‌های عمده، کاربرد عبارت‌های مؤدبانه‌ای است که دقیقاً مناسب با شرایط باشد: سن، جنس، نقش اجتماعی مخاطب و نیز میزان احترام نسبت به او در ضمیرها و گاه واژگان تغییراتی ایجاد می‌کند. توجه به تمایز بزرگترها از کوچکترها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.



منبع: ویکی پدیا

توضیحاتی در مورد مواد اولیه و تولید جوهر

جوهر خودکار جوهری است که در رنگهای مختلف در بازار عرضه میشود معمولا سیاه و یا آبی تیره هستند و انواع مختلف دارند در بعضی از آنها ممکن است از حل کردن رنگ محلول و یا رنگریزه در مایعی موسوم به مایع حامل استفاده شود .جوهر ها قدمتشان به 2500 سال قبل از میلاد میرسد و توسط چینی ها و مصریان از آن استفاده شده است محتویات جوهر بیشتر دوده چراغ است که کربن است و از سوخت ناقص نفت و مایعات دیگر بدست میاید که آنرا با تانن که از گیاهان میگیرند مخلوط میکنند و از سولفات فرو یا سولفات آهن هم در آن استفاده کرده اند .

تعداد جوهر ها همانطور که گفتم زیادند و انواع مدرن آن خیلی هم جالبند اما جوهر قلم خودکار ماده حاملش یا روغن گرچک است یا صمغ درخت کاج سفید که از دسته گیاهان سوزنی هاست و به رازین مشهور است و دیده اید که صمغ بی رنگ آن اگر لباستان را آلوده کند به آسانی پاک نمیشود و در آب محلول نیست غلظت آنها را میشود کنترل کرد و حتی آنرا خشک کرد قطعه رزینی که روی آرشه ویلون میکشند و نوازندگان ویلون با خود دارند همین رازین است که به رنگ زرد است , غلظتش را باید به نحوی تنظیم کرد که از ته آن خارج نشود ولی با نیروی جاذبه گوی کوچک نوک خودکار را تر کند دوده و رنگریزه و تعداد زیادی از مواد شیمایی را میتوان برای رنگ در آن استفاده کرد و مواد افزودنی دیگری را برای کنترل به آن افزود تا طراحی آن نیاز کاربردی آنرا فراهم کند , اگر دنبال ساختن و طراحی آن هستید از صمغ کاج سفید یا زرد شروع کنید و آنرا با دوده چراغ صاف مخلوط کرده در یک خودکار خالی تزریق کنید و برای پاک کردن وسایل آلوده شده از الکل ایزوپروپیل استفاده کنید و کم کم مواد رنگی شیمیایی دیگر را برای رنگ های دیگر به تنهایی یا همزمان بکار ببرید

منبع : رشد


برچسب: چاپخانه | چاپ | بسته بندی | چاپ کاتالوگ
 

تک‌پایه و یا مونوپاد | Monopod

تک‌پایه و یا مونوپاد | Monopod

وسیله‌ای است که دوربین عکاسی و موبایل به آن متصل می‌شود و لرزش را تا حدی از بین می‌برد. ساختمان تک‌پایه، همانند ساختمان پایه در سه پایه‌ها، تلسکوپی است و ارتفاع دوربینی را که توسط یک پیچ به سر سه پایه متصل می‌شود نسبت به زمین افزایش یا کاهش می‌دهد. در قسمت سر آن در مدلهای پیشرفته‌تر چندین بخش مفصلی متحرک وجود دارد. یکی از استفاده‌های اصلی تک پایه‌ها، تحمل وزن دوربین و لنز است. این مسئله زمانی کاربرد دارد که قرار باشد مدت عکاسی طولانی شود و نیاز به تغییر دادن دائمی دوربین نیز وجود داشته باشد.از تک پایه‌ها در عکاسی حیات‌وحش، عکاسی ورزشی، عکاسی از موزه‌ها(البته در بسیاری از موزه ها استفاده از این وسیله ممنوع اعلام شده است) و هنگامی که چرخش سریع دوربین در جهت افقی برای عکاسی مورد نیاز است، مانند ثبت عکس‌های پنینگ، بیشتر استفاده می‌شود. به طور کلی می‌توان موارد زیر را به عنوان برتری آنها نسبت به سه پایه‌ها بیان نمود:

سبکتر و جابجایی راحت‌تر به نسبت سه پایه‌ها.

زودتر و سریع‌تر از سه پایه‌ها باز می‌شوند

...در مکان‌هایی که استفاده از سه پایه سخت یا غیر ممکن است، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد (مانند: زمینهای ناهموار یا میان جمعیت و

توانایی انعطاف و حرکت دوربین درجهات مختلف را بیشتر فراهم می‌کنند.

البته برای ثبت عکس‌های با بیشترین کیفیت ممکن، یا عکاسی‌های نیازمند نوردهی بالا (عکاسی در نور کم)، یا برای ثبت عکس‌هایی با نوردهی‌های متفاوت از سوژه‌ای ثابت، بازهم بیشتر عکاسان به سراغ سه پایه‌ها می‌روند ولی لازم به ذکر است که تک پایه‌ها را نیز مانند سه پایه‌ها می‌توان ثابت بر روی زمین قرار داد، که این کار توسط قطعه‌ای جانبی با عنوان ثابت‌کننده مونوپاد انجام می‌شود.

البته امروزه با پیشرفت وگسترش تلفن های هوشمند و ارتقا کیفیت دوربین های این دستگاه ها عکاسی با تلفن های هوشمند وسعت زیادی پیدا کرده است

و تجهیزات جانبی دوربین عکاسی وارد این حوزه شده اند

با اندکی تغییر در ساختار مونوپاد و اضافه شدن هلدر مخصوص موبایل این وسیله به ابزار خوبی برای عکاسی با موبایل بدل شده است.وعکسهای سلفی نیز گسترش بسیاری پیدا کردند

تاریخچه چاپ سنگی در جهان و ایران

تاریخچه چاپ سنگی در جهان
چاپ سنگی اولین بار به وسیله آلمانی‌ها در سال ۱۷۹۶ میلادی اختراع گردید. آلویس زنفلدر (Alois Senefelder) یک آوازه‌خوان تئاتر آلمانی بود که به علت هزینه‌های سرسام آور چاپ، برای این که بتواند تصنیف‌هایش را به چاپ برساند به طور تصادفی از طریق کاربرد تیزاب بر روی سنگ‌های نرم و مسطح و سبک وزن کنار رود راین، به روش چاپ سنگی دست یافت. درقرن نوزدهم چاپ سنگی در اروپا تنها روش برای چاپ تصایر رنگی در تیراژ بالا بود. این روش چاپ امروزه تنها در زمینه هنرهای تجسمی کاربرد دارد.
تاریخچه چاپ سنگی در ایران
چاپ سنگی از اروپا به ایران راه یافت و نخستین بار در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار بود که عباس میرزا نایب‌السلطنه، محمد صالح بن حاج محمد باقر خان شیرازی معروف به میرزا صالح شیرازی را به مسکو فرستاد تا دستگاه چاپ سنگی (تصویر ۱) را با خود به ایران آورد. این شخص دستگاه چاپ سنگی را به تبریز آورد و اولین چاپخانه سنگی را در ایران دایر نمود.
نخستین چاپ سنگی در تبریز، چاپ قرآن در سال ۱۲۵۰ هجری قمری و کتاب زاد المعاد در سال ۱۲۵۱ هجری قمری می‌باشد. در سال ۱۲۵۹ هجری قمری آقای «عبدالعلی» نامی اسباب چاپ سنگی را با خود به تهران آورد و در همان سال کتاب «تاریخ معجم» و پس از آن «پطر کبیر» را به چاپ رسانید. کتاب «حدیقةالشیعه» تألیف «مقدس اردبیلی» یکی دیگر از کتب چاپ سنگی است که در سال ۱۲۶۵ هجری قمری در تهران به چاپ رسیده‌است. پس از آن چاپ سنگی در مدت کوتاهی در دیگر شهرهای ایران رواج یافت، به طوری که به مدت ۵۰ سال، یگانه روش چاپ در ایران محسوب می‌گردید. تا اواخر دورة قاجاریه هر چه در ایران به چاپ می‌رسید چاپ سنگی بود.چاپ کاتالوگ | بسته بندی
چاپ‌ سربی در اوائل ظهور، به علت دشواری در چیدن حروف فارسی و غلط گیری و همچنین دقت و ممارستی که لازمه چاپ سربی بود، چندان رواجی نیافت، در حالی که هزینه نازل و سهولت کار با چاپ سنگی، این روش را در مدت کوتاهی بر چاپ سربی مسلط کرد. در چاپ سنگی نقاشان و خطاطان و خوشنویسان می‌توانند با مرکب، هنر خود را در سرلوح، ترنج اندازی آغاز و انجام کتاب، و همچنین در تصاویر، به حد اعلای نفاست و زیبایی برسانند.