انگلیسی باستان (Ænglisc) زبانی است که مردم سرزمین انگلستان در سال‌های ۴۵۰ تا ۱۱۰۰ بدان سخن می‌گفته‌اند. انگلیسی باستان با زبان کنونی انگلیسی تفاوت بسیار دارد. این زبان لغت‌های با ریشهٔ ژرمانیک زیادی را در خود نهفته دارد. این زبان از لحاظ دستور زبان مشکل تر از زبان کنونی بوده و بیشتر به زبان آلمانی نزدیک بوده است.
این زبان به آرامی تبدیل به انگلیسی میانه شده است.
معمولاً تاریخ زبان انگلیسی را به سه دوره تقسیم می‌کنند:
انگلیسی باستان از قرن هفتم تا حدود ۱۱۰۰ میلادی؛
انگلیسی میانه از ۱۱۰۰ تا ۱۴۵۰ یا ۱۵۰۰ میلادی؛
انگلیسی مدرن از ۱۵۰۰ میلادی تا امروز.